AUTYZM jest całościowym zaburzeniem rozwoju dziecka. Oznacza to, że u dotkniętych nim dzieci obserwuje się objawy nieprawidłowego funkcjonowania we wszystkich obszarach rozwoju. Pierwsze symptomy autyzmu pojawiają się bardzo wcześnie, często już u kilkunastomiesięcznych niemowląt, ale zawsze są widoczne przed ukończeniem przez dziecko 3 roku życia. Choć autyzm można zdiagnozować już u bardzo małych dzieci, to często diagnozuje się go również u nastolatków, a nawet osób dorosłych. Nie leczony może prowadzić do bardzo głębokich zaburzeń funkcjonowania w późniejszym wieku. Warto pamiętać, że zaburzenia autystyczne mają bardzo zróżnicowany charakter, nie tworzą jednolitego obrazu co do symptomatologii i głębokości zaburzeń. Dlatego obecnie w literaturze światowej używa się określenia „spektrum zaburzeń autystycznych”.
źródło: synapsis.org.pl
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka – jest to zintegrowany system oddziaływań profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczo – rehabilitacyjnych i terapeutyczno – edukacyjnych, prowadzony przez zespół specjalistów. Jego celem jest pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od momentu wykrycia niepełnosprawności do pójścia przez nie do szkoły.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa – koordynacja ta jest potrzebna do wykonywania precyzyjnych ruchów, ale także do nabycia umiejętności pisania. Sprawność ta potrzebna jest w czynnościach samoobsługowych oraz w rozwijaniu zdolności plastycznych. Koordynacja wzrokowo – ruchowa to połączenie tego co widzą oczy dziecka i tego co wykonują jego dłonie.
Motoryka mała – sprawność z użyciem palców i rąk. Czynności z nią związane są rozwijane przez: percepcję, motorykę dużą oraz koordynację wzrokowo – ruchową. Potrzebna jest podczas: samoobsługi, pisania, rysowania.
Motoryka duża – sprawność ruchowa całego ciała ważna jest podczas np. siedzenia, chodzenia, biegania, skakania, jazdy na rowerze. Jest bardzo ważna dla prawidłowego rozwoju dziecka ponieważ to na niej bazują umiejętności motoryki małej.
Grafomotoryka – umiejętność rysowania i pisania.
Obniżona sprawność manualna – obniżona sprawność ruchowa rąk, w zaburzeniu tym charakterystyczne jest późne zdobywanie umiejętności samoobsługowych, które dziecko wykonuje bardzo wolno i niezręcznie. Obniżona sprawność manualna cechuje się obniżoną sprawnością grafomotoryczną, a także problemami w posługiwaniu się narzędziami np. nożyczkami. Dziecko z obniżoną sprawnością manualną szybko się męczy podczas prac graficznych i pisaniu.
Rozwój psychoruchowy – rozwój ten rozpoczyna się w chwili narodzin dziecka i przechodzi kolejne stadia rozwojowe podczas których dziecko prezentuje określony poziom sprawności psychomotorycznych.
Bibliografia
- Cytowska B., Winczura B. (red. naukowa), Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka, Oficyna Wydawnicza Impuls, Warszawa 2008.
- Franczyk A., Krajewska K. Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju, Oficyna Wydawnicza Impuls, 2010.
- Minczakiewicz E.M. , Jak krok po kroku wprowadzać dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych w świat zabawy i nauki, Oficyna Wydawnicza Impuls Kraków 2009.
- Zawitkowski M., Podstawowe zasady wczesnej stymulacji rozwoju małego dziecka. Światło i Cienie nr 2, Wydawnictwo JAK, Kraków 2003 r.